Eurotop toont stuitend gebrek aan leiderschap voor klimaatbeleid

• 2014-10-24
• Klimaat & energie Democratie & mensenrechten

"Verbijsterend" is volgens Europees parlementslid Bart Staes (Groen), de enige juiste omschrijving van het gebrek aan leiderschap binnen de Europese Raad om te komen tot een besluit over EU-klimaatbeleid waar de internationale klimaatonderhandelingen mee in de juiste richting worden geduwd. De 28 regeringsleiders slaagden er volgens Staes in alle ambitie die nog in het reeds verzwakte voorstel zat, verder te verzwakken. De Raad is geëindigd in een cadeautjescircus waaronder het gratis laten vervuilen door elektriciteitscentrales tot 2030. Ook laat de Raad geen enkele ruimte in de besluitvorming over klimaat en energie om deze alsnog aan te scherpen, sterker nog, ze wil in de toekomst de ambities kunnen verlagen als ze dat nodig acht.

Staes: "In maart dit jaar sprak het Europees parlement zich uit voor serieuze en bindende klimaatdoelstellingen, zoals 40% minder CO2-uitstoot tegen 2030, 30% hernieuwbare energie in de Europese energiemix, en 40% energie-efficiëntie. Door de weigering om deze doelstellingen over te nemen, maken de Europese leiders een driedubbele fout: ecologisch, economisch en strategisch. Ecologisch omdat de afgesproken doelstelling van niet meer dan 2 graden temperatuurstijging niet gehaald zal worden. Economisch omdat vertraagd klimaatbeleid een negatief signaal naar de bedrijfswereld geeft, dat het niet loont om te investeren in een energietransitie. Terwijl Juncker aangeeft dat hij massaal wil investeren om de economie aan te jagen, geeft de Raad het tegenovergestelde signaal. Strategisch omdat de crisis in Oekraïne aangaf dat de EU minder afhankelijk moet worden van de import van fossiele brandstoffen, hetgeen ons jaarlijks 400 miljard euro kost."

Staes: "Het Europees klimaatbeleid wordt nu gegijzeld door 28 regeringsleiders die met een veto kunnen wapperen. Dit laat perfect zien waarom een krachtige Europese Commissie nodig is: anders zal er nooit een stap gezet worden naar ambitieus beleid."

Staes verbaast zich over hoe de regeringsleiders de mond vol hebben over Poetin en energieonafhankelijkheid en het belang van de Energie Unie en tegelijk dit soort beleid willen gaan compliceren met veto’s. "Neem een land als Hongarije dat zijn kerncentrale laat bouwen met Poetins geld: die kunnen met hun veto de boel nu vreselijk frustreren. Dat is het omgekeerde van wat met de Energie Unie beoogd wordt."

De regeringsleiders lijken dit keer gezwicht voor de vetodreiging van Polen en hebben daarom alle ambitie om zeep geholpen. Staes waarschuwt echter dat sommige landen wijzen naar Polen voor het gebrek aan ambitie, maar stelt vast dat de Raad die landen niet stevig aanpakt of op andere gedachten probeert te krijgen. Zo is onder andere in de conclusies opgenomen dat het aandeel duurzame energie niet in nationale doelen vertaald mogen worden. "Vergis je niet, het komt sommige landen goed uit om zich te verschuilen achter Polen terwijl ze in feite hen de hete kolen uit het vuur laten halen om te komen tot een afgezwakt besluit. Nederland , het land van de aanstaande eurocommissaris "Europese duurzaamheidsbewaker" Frans Timmermans, is er daar een van."

Staes vindt dat het initiatief op dit soort wetgeving terug moet naar Europese Commissie en Parlement en dat niet de individuele belangen van lidstaten maar het gezamenlijke Europese doel centraal moet staan. Namelijk de Aarde ervoor te behoeden meer dan twee graden op te warmen. "De Europese Commissie is bij uitstek het orgaan dat dit gezamenlijke belang kan dienen zonder veto’s te stellen op de toekomst van de aarde en aankomende generaties."