Betreft: Veiligheid en snelheidsbeperking van brommobielen
Brommobielen (quadricycles) zijn vierwielige auto's met een beperkte snelheid (doorgaans 45 km/u) die om diverse redenen praktisch kunnen zijn. Door hun trage snelheid zijn ze bijvoorbeeld geschikt voor mensen met een beperking. Deze brommobielen rijden echter niet op benzine, maar uitsluitend op diesel of elektriciteit. Ze zijn bovendien duur en bijzonder onveilig. In Nederland was het een tijd lang toegelaten om gewone auto's om te bouwen en de snelheid ervan te beperken. Omwille van financiële en veiligheidsredenen lijkt dit een goede oplossing om sommige mensen toch de kans te bieden zich te verplaatsen.
Verbiedt de Europese wetgeving om gewone auto's in die zin om te bouwen en te laten keuren (anders gezegd: wie beslist hierover, wie legt de regels vast en wie is verantwoordelijk voor de technische keuring)?
Antwoord van mevrouw Bieńkowska namens de Europese Commissie
Vraagnummer: E-003754/2018
De wetgeving van de EU inzake typegoedkeuring van voertuigen voorziet in een geharmoniseerde typegoedkeuringsprocedure om te zorgen voor een hoog niveau van veiligheid en bescherming van de volksgezondheid en het milieu in de hele EU. Aangezien de EU-typegoedkeuringswetgeving specifieke eisen inzake prestaties en veiligheid vaststelt voor elk voertuigtype, zou het kunnen dat voertuigen die van de ene categorie naar de andere worden omgebouwd, niet langer voldoen aan de toepasselijke eisen inzake prestaties en veiligheid en de antimanipulatiemaatregelen. Zo zou het installeren van een snelheidsbegrenzer op een auto (M1) betekenen dat het omgebouwde voertuig zou worden beperkt tot een snelheid waarvoor het oorspronkelijk niet was ontworpen. Dit leidt tot onzekerheid over emissies, en het risico op manipulatie van de snelheidsbegrenzer kan niet worden uitgesloten.
Driewielige voertuigen en vierwielers die uitsluitend bestemd zijn voor gebruik door personen met een lichamelijke handicap, vallen niet onder Verordening (EU) nr. 168/2013(1). In de meeste gevallen moeten dergelijke voertuigen aan elke individuele persoon worden aangepast om in zijn of haar specifieke behoeften te voorzien. Dat kan beter op nationaal niveau worden geregeld. De goedkeuring van dergelijke voertuigen behoort tot de bevoegdheid van de lidstaat. Ook het toezicht op de betaalbaarheid en veiligheid van die voertuigen is een bevoegdheid van de autoriteiten van de lidstaten. Daarnaast heeft de Unie het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van personen met een handicap bekrachtigd, waarvan artikel 20 oproept tot het nemen van maatregelen om „de persoonlijke mobiliteit van personen met een handicap te faciliteren op de wijze en op het tijdstip van hun keuze en tegen een betaalbare prijs”.
Aangezien bij het bepalen van de snelheidsbeperkingen op de weg voor verschillende voertuigcategorieën rekening moet worden gehouden met vele lokale factoren(2), moet de bevoegdheid voor de vaststelling van die beperkingen bij de lidstaten liggen.
Heeft de Commissie plannen om in de nabije toekomst wetgeving te maken rond de snelheidsbeperking van gemotoriseerde voertuigen?
Kan de Commissie aangeven welke alternatieven er zijn om mensen met een beperking op een betaalbare en tegelijk veilige manier toch aan het gewone autoverkeer te laten deelnemen?