EU moet grensoverschrijdende zorg beter garanderen

• 2019-02-12
• Sociaal beleid Gezondheid & consumenten

Het Europees parlement keurde vandaag een rapport goed over grensoverschrijdende medische zorg. Het analyseert de gebrekkige implementatie van de richtlijn uit 2011 die rechten biedt op zorg in een andere lidstaat en roept de lidstaten op om nauwer samen te werken rond zeldzame ziektes en digitalisering. De groene fractie is tevreden en onderschrijft de oproep tot betere samenwerking in het belang van de Europese patiënt.

Europees parlementslid Bart Staes reageert tevreden: “Het is positief dat het Europese parlement dit rapport haast unaniem heeft aangenomen. Hoewel alle Europese lidstaten verantwoordelijk zijn om kwaliteitsvolle zorg aan te bieden aan hun burgers, moeten Europese burgers in bepaalde gevallen ook terecht kunnen in het buitenland voor medische behandelingen. De regels hierover moeten duidelijk zijn, lidstaten moeten ze nakomen en er mogen geen onnodige obstakels zijn die patiënten hun recht op zorg belemmeren.”

Sinds 2011 bestaat er een Europese richtlijn over grensoverschrijdende zorg. Deze wetgeving bepaalt onder welke voorwaarden een patiënt een medische behandeling kan ondergaan in een andere Europese lidstaat, en of die zorg wordt terugbetaald in eigen land. Dit kan bijvoorbeeld handig zijn voor Europese burgers die te kampen hebben met een zeldzame ziekte of voor EU-burgers die in grensgebied wonen. De richtlijn moest het makkelijker maken voor burgers om informatie te krijgen over beschikbare behandelingen in andere Europese landen via zogenaamde nationale informatiepunten. Daarnaast stimuleerde de richtlijn ook de ontwikkeling van Europese referentienetwerken van medische specialisten.

Maar ondanks het bestaan van deze richtlijn, schrikken veel patiënten er nog steeds voor terug om naar het buitenland te trekken voor medische zorg, wegens gebrek aan informatie en allerlei administratieve obstakels. Vele lidstaten hebben de richtlijn erg laat of onvoldoende geïmplementeerd. Daarnaast heerst er ook onduidelijkheid over de voorafgaande toestemming die patiënten zouden moeten krijgen en de voorwaarden voor terugbetaling. Uit onderzoek is gebleken dat minder dan 20% van de Europese burgers voldoende op de hoogte is over zijn recht op grensoverschrijdende zorg, en dat de nationale informatiepunten onvoldoende gekend zijn.

Staes: “De groenen zijn voorstanders van een meer diepgaande samenwerking tussen Europese lidstaten ten voordele van de patiënt. Daarom ondersteunen we de oproep om specifieke centra rond zeldzame ziekten op te zetten, gelinkt aan de bestaande Europese referentienetwerken. Ook willen we samenwerking rond digitalisering van gezondheidszorg stimuleren, op voorwaarde dat dit niet leidt tot uitsluiting van bepaalde groepen patiënten.”

“Ik hoop dat gezondheid voldoende aandacht krijgt in het toekomstig meerjarig financieel kader, zodat er een ambitieus beleid gevoerd kan worden dat onder meer inzet op preventie, samenwerking rond zeldzame ziektes, toegang tot grensoverschrijdende zorg en de strijd tegen antimicrobiële resistentie.”