Werkzoekenden uit 13 EU-lidstaten gediscrimineerd

• 2002-01-17

"Ons inziens is de voorwaarde 'native english speaker' een duidelijk geval van indirecte discriminatie op basis van nationale of etnische afkomst." Johan Leman, 14 december 2001 Europarlementslid Bart Staes (Spirit) kaartte het probleem van de zgn. nessy's (de native speakers) al aan in december 2000. Een volledig 'Europees Jaar van de Talen' en tal van pertinente parlementaire vragen later is de discriminatie nog niet weggewerkt. Integendeel: de Europese Commissie adviseert de selectiebureaus een struisvogelpolitiek. Ze raadt de bureaus simpelweg aan de term 'native speaker' niet meer te gebruiken. De discriminerende selectieprocedures gaan gewoon voort. Jaarlijks verschijnen in bladen als The Bulletin en European Voice naar schatting 200 tot 250 vacatures die vragen naar Engelse moedertaalsprekers. Het gros van deze functies is te begeven in Brussel. Vlamingen en Franstaligen komen, net zoals werkzoekenden die niet uit Ierland of Groot-Brittannië komen, niet in aanmerking voor deze internationale functies. Hoe goed hun referenties ook mogen zijn, hoe vloeiend hun Engels ook mag klinken. Voor de sollicitanten is deze discriminatie bijzonder pijnlijk: hen wordt de pas afgesneden naar tal van interessante functies. Al deze jobs worden ingenomen door Engelstaligen. Juist omdat het functies zijn in een internationale omgeving worden het Engels en de Angelsaksische cultuur eens te meer bevestigd als de enige die er internationaal toe doen. Engels spreken alleen is niet meer voldoende: het hebben van Engelstalige ouders des te meer. In het licht van de omstreden Bologna-hervorming van het hoger onderwijs krijgt deze vorm van aanwerven een extra negatieve dimensie. Het verschaffen van Engelstalig onderwijs door (veelal 'non-native') professoren, geeft 99,99% van de studenten hoegenaamd geen zekerheid op gelijke kansen in vergelijking met hun Engelstalige collega's. Het feit dat tal van ouders voor hun kinderen geen langdurige buitenlandse taalstage kunnen betalen geeft aan deze zaak ook een sociaal aspect. Mag van de kant van de Europese Commissie weinig heil worden verwacht, België doet nauwelijks beter. Onkelinx erkent de discriminatie, maar zegt niet te kunnen instaan voor de vervolging ervan omdat ze niet beschikt over voldoende arbeidsinspecteurs. Die mogen alleen reageren op specifieke klachten. Juist daar wringt het schoentje: weinig sollicitanten zullen hun potentiële werkgever tegen zich in het harnas durven jagen omdat hij bewust discriminerend te werk gaat. Europarlementslid Bart Staes heeft in dit dossier opnieuw bijkomende vragen gesteld. Hij hoopt zo een eind te maken aan de discriminatie van talent uit Vlaanderen, maar ook uit tal van andere EU-lidstaten. Een uitgebreider dossier alsook een lange lijst met voorbeelden vindt u in bijlage. Bart Staes