(07/03/07) Europa hekelt eenmalige ingrepen Belgische begroting - Binnenkort ook Wetstraat 16 te koop?

• 2007-03-07

De Europese Commissie heeft vandaag commentaar gegeven op de nieuwe actualisering van het stabiliteitsprogramma van België met betrekking tot de periode 2006-2010. De mededeling van de Commissie bevat de zinsnede “voorbeeld van een begrotingsbeleid” en verwacht mag dan ook worden dat vanuit de federale meerderheid de eerste kurken al geknald hebben. “En dat is toch niet echt gepast,” zegt Bart Staes. “Integendeel: de Commissie zegt net niet met zoveel woorden dat de jaarlijks weerkerende soldenverkoop van de Belgische inboedel moet stoppen. De vrees bestaat dat de eenmalige maatregelen niet zullen worden opgevangen door structurele. Dat is iets waar de regering op haar komende begrotingstop best rekening mee zal moeten houden, wil ze voorkomen dat binnenkort ook de Wetstraat 16 wordt overgenomen.”

De Europese Commissie vraagt de Raad België te doen inzien dat de koopjes niet kunnen blijven duren. Ze vraagt ook dat dit land de houdbaarheid van de openbare financiën op lange termijn verbetert. De vergrijzing brengt immers kosten met zich mee en het huidige beleid om die op te vangen wordt omschreven als ‘voorzichtig’. Het risico dat België met zijn actuele beleid voert is ‘middelgroot’. Volgend jaar al zullen die risico’s tastbaar worden.

Staes stelt dat we niet anders kunnen dan het begrotingsdebat koppelen aan de financiering van de sociale zekerheid. “De kunstmatige begrotingsevenwichten van vandaag ondergraven immers de betaalbaarheid van de sociale zekerheid van morgen. De sociale zekerheid is niet meer dezelfde als deze van 60 jaar geleden. Toen werd ze haast uitsluitend gefinancierd door werknemers en werkgeversbijdragen. Deze bestaan ook nu nog, maar het inkomen uit grote vermogens in ons land is sterk toegenomen, zonder dat ze gelijkwaardig bijdragen aan de sociale zekerheid. Om de vergrijzing betaalbaar te maken, is het naast een gezond begrotingsbeleid cruciaal om de financieringsbasis van de sociale zekerheid te verbreden door ook die inkomens structureel te laten bijdragen. Een verschuiving van de lasten op arbeid naar die op vermogen dus. Tegelijk is er nood aan een vergroening van de fiscaliteit, met het belasten van energieverspilling, milieuvervuiling en de uitstoot van CO2. Dit is een ecologische aanpak die resulteert in nieuwe banen. Mensen zullen immers terecht trachten te vermijden deze taksen te moeten betalen en zullen daarom overschakelen op nieuwe, ecologisch verantwoorde alternatieven. Die moeten ook ontwikkeld en geproduceerd worden en dat levert nieuwe banen op.”

“De huidige federale regering heeft een air van ‘na ons het niets’. Dat blijkt overduidelijk in haar verkoopwoede van bv. overheidsgebouwen. Schitterend gevonden toch: je verkoopt je huis en gaat het huren voor een prijs die na enkele jaren de verkoopprijs al overstegen is. Als de gemiddelde Vlaming zo met zijn budget zou omspringen dan kon van ‘Schuldbemiddeling’ binnen de korste keren een nieuwe federale overheidsdienst gemaakt worden. Die houding hypothekeert de volgende regeringen. De laatste van Paars mag het licht blijkbaar uitdoen,” besluit Bart Staes.

De mededeling van de Europese Commissie