Verplichte Europese kwaliteitsnormen voor fietsen en fietsonderdelen (Schriftelijke vraag E-0262/07)

• 2007-04-20

In antwoord op vraag E-1756/02 gaf de Commissie te kennen dat fietsen 'als voor consumenten bestemde producten, bij ontbreken van specifieke wetgeving, op Gemeenschapsniveau onder richtlijn 92/59/EEG ' vallen. Deze richtlijn is inmiddels vervangen door richtlijn 2001/95/EG.

De commissie Infrastructuur van de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers heeft nu een resolutie goedgekeurd rond verplichte kwaliteits- en veiligheidsnormen voor fietsen en fietsonderdelen. Ze dringt er bovendien op aan dat een soortgelijke wetgeving in heel de Europese Unie zou worden ingevoerd om te vermijden dat exclusieve Belgische verplichte normen voor fietsen door de EU zouden worden geïnterpreteerd als afscherming.

De Europese vereniging van fietshandelaren ETRA heeft bij de onveilige fietsen overigens vooral fietsen uit Aziatische landen op het oog.

Is de Commissie bereid om voor fietsen en hun onderdelen een sectorspecifieke regeling uit te werken inzake productveiligheid, zoals die bv. ook bestaat voor cosmetica? Zo neen: waarom niet?

Zal de Commissie gedogen dat België maatregelen neemt om de hogere verplichte kwaliteitsnormen uit te vaardigen zonder dat deze kwaliteitsnormen ook in andere lidstaten geldt? Indien neen: wat zal het gevolg zijn van deze beslissing van België?

Heeft de Commissie weet van significant meer klachten over de kwaliteit van fietsen uit Azië? Voldoen deze aan richtlijn 2001/95/EG? En indien niet: welke maatregelen zal zij treffen?

***

ANTWOORD VAN COMMISSARIS VERHEUGEN (15 maart 2007)

Indien de Belgische autoriteiten bindende kwaliteits en veiligheidsvoorschriften voor fietsen en fietsonderdelen willen invoeren, moeten zij de Commissie krachtens Richtl?n 98/34/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 juni 1998 betreffende een informatieprocedure op het gebied van normen en technische voorschriften en regels betreffende de diensten van de informatiemaatschapp? in kennis stellen van het ontwerp van technische voorschriften. De Commissie gaat vervolgens na of het ontwerp belemmeringen kan opwerpen voor het vrije verkeer van goederen in de interne markt.

Volgens artikel 3, lid 2, tweede alinea, van Richtl?n 2001/95/EG van het Europees Parlement en de Raad van 3 december 2001 inzake algemene productveiligheid wordt een product verondersteld veilig te zijn, wat de risico's en risicocategorieën betreft die zijn geregeld in de betrokken nationale normen, wanneer het voldoet aan de niet-bindende nationale normen tot omzetting van Europese normen waarvan de referenties door de Commissie overeenkomstig artikel 4 in het Publicatieblad van de Europese Unie zijn bekendgemaakt.

Voor fietsen zijn de in artikel 3, lid 2, tweede alinea, van Richtlijn 2001/95/EG bedoelde Europese normen EN 14764:2005 (Stads en tourfietsen), EN 14766:2005 (Mountainbikes), EN 14781:2005 (Racefietsen) en EN 14872:2006 (Fietsen — Toebehoren voor fietsen — Bagagedragers) . De naleving van deze normen is echter niet verplicht.

De Commissie heeft van de nationale autoriteiten van de lidstaten geen informatie ontvangen dat het aantal klachten van consumenten over onveilige fietsen de laatste tijd aanzienlijk is gestegen.

Het aantal kennisgevingen over onveilige fietsen (met inbegrip van die van oorsprong uit Aziatische landen) die via het Europese systeem voor snelle waarschuwingen voor onveilige consumentenproducten (RAPEX) bij de Commissie zijn ingediend, is de laatste jaren steeds op een zeer laag niveau gebleven (vijf à tien kennisgevingen per jaar; totaal aantal in 2006 gedane kennisgevingen: 1 051).

Op basis van de momenteel beschikbare informatie is de Commissie niet van plan Europese harmonisatiemaatregelen over productveiligheid voor fietsen en fietsonderdelen te formuleren.