REACH

• 2005-11-17

Bart Staes (Verts/ALE), schriftelijk. Vandaag is aan de wereld getoond dat een democratisch verkozen parlement gemakkelijk te misleiden is. Het enige wat nodig is, zijn wat halve waarheden en hele leugens. Dit parlement heeft de wereld getoond dat wie het hardst roept en tiert, uiteindelijk gelijk krijgt.

De winst van de chemische sector in België alleen bedroeg vorig jaar 1,7 miljard euro. Dat cijfer zal veel meer beïnvloed worden door de hoge olieprijs en de lage koers van de dollar dan door de invoering van REACH – in welke vorm dan ook.

In een niet zo ver verleden klopten de Europeanen zichzelf graag op de borst over het vooruitstrevend milieubeleid dat hier gevoerd werd. We waren de koplopers in de wereld, dachten we.

Maar die tijd is voorbij. Dit flauw afkooksel van REACH toont hoe het níet moet. Het Witboek dat voorafging aan REACH legde de volle verantwoordelijkheid bij de fabrikanten van chemische stoffen. Zij moesten kunnen bewijzen dat hun producten, waar zij nota bene winst mee verdienen, geen onaanvaardbare gevaren meebrengen voor gezondheid en milieu. Er zijn nu zoveel achterpoortjes gecreëerd dat het nog moeilijk wordt om de hoofdingang te vinden. Dit REACH is een gemiste kans, een kans die waarschijnlijk nooit meer terugkomt.