Indiening van het jaarverslag van de Rekenkamer - 2000

• 2001-11-13

Geachte leden van de Rekenkamer, meneer Karlsson, mevrouw Schreyer, ik sluit mij uiteraard namens mijn fractie aan bij de woorden van dank die mijn collega's al hebben geuit. Ik ben begonnen deze bijbel door te worstelen. Ik moet toegeven dat dit 24e jaarverslag beter oogt en dat er meer dan vroeger namen worden genoemd. Dit jaarverslag leest gewoon beter, dat mag gezegd worden. Duidelijk wordt ook dat jullie een boodschap hebben, namelijk een dringend verzoek om de wetgeving te vereenvoudigen. Want als de wetgeving eenvoudiger wordt, zullen er ook minder fouten worden gemaakt, zullen er minder onregelmatigheden voorkomen en zal er waarschijnlijk ook minder fraude zijn.

Toen ik las wat er bij de eigen middelen gebeurt, toen ik de resultaten zag van het databestand dat een overzicht geeft van alle vastgestelde fraudes en onregelmatigheden sinds 1996, voor een bedrag van anderhalf miljard euro, toen besefte ik dat we met iets belangrijks bezig zijn: op basis van het verslag van de Rekenkamer, van de OLAF-verslagen, van het werk van de rapporteurs en ook van eigen onderzoek, zullen we aan de Europese belastingbetalers duidelijk moeten maken wat er met hun geld gebeurt.

Ik ben heel gelukkig met het feit dat in het jaarverslag uitgebreid wordt ingegaan op de rol van de lidstaten. Zij controleren inderdaad onvoldoende de communautaire programma's die zij samen met de Commissie beheren. Zij bevechten inderdaad onvoldoende de fraude bij het innen van de inkomsten. Een voorbeeld daarvan zijn de BTW-carrousels. Tenslotte zorgen de lidstaten onvoldoende, zoals mevrouw Morgan al zei, voor de tenuitvoerlegging van de wetgeving.

In dit verband wil ik nogmaals mijn eigen lidstaat kapittelen. Reeds in het verslag-Blak werd België aangevallen omdat het nog steeds de overeenkomst van 1995 niet had geratificeerd. Ik heb daarover een briefwisseling gevoerd met de voorzitter van het Belgische parlement, en vier maanden geleden heeft men mij beloofd dat deze overeenkomst nog tijdens het Belgische voorzitterschap geratificeerd zou worden. Dat is nog steeds niet gebeurd. Dat is een regelrechte schande, en ik ben dankbaar dat de Rekenkamer ons vandaag weer munitie in handen geeft om er nu eindelijk voor te zorgen dat de Belgische regering en het Belgische parlement hun werk doen. Het is een schande en dit moeten we publiekelijk blijven aanklagen.