Economische partnerschapsovereenkomsten

• 2007-05-23

Stemverklaring - Tot nu toe garandeerde het Stelsel van Algemene Preferenties (SAP) de ACS-landen een bevoorrechte toegang tot de EU-markt, met lagere importtarieven aan de EU-grenzen en een betere markttoegang. De ontwikkelingslanden konden hun producten dus makkelijker naar de rijkere Europese landen exporteren.

Deze afspraak binnen de WTO is een formele uitzondering op de non-discriminatieregel van het Most Favoured Nation-principe. De Overeenkomst van Cotonou van 2000 wil deze uitzondering uiterlijk eind 2007 opheffen. In de plaats komen individueel onderhandelde Economische Partnerschapsovereenkomsten (EPO). Zoniet, kan elk WTO-lid discriminatie melden.

Het voorliggende verslag is terecht kritisch. Essentieel is dat de Europese Commissie over de EPO onderhandelt rekening houdend met de ontwikkeling van de ACS-landen. Niet het principe van de totale liberalisering van de markt mag spelen, want dit is voor hen een reële dreiging, sociaal én economisch.

Het verslag houdt echter te weinig rekening met de omstandigheden op het terrein. Of de EPO een positieve of een negatieve impact zullen hebben, blijft een vraag. Niet verwonderlijk dat de landen in kwestie deze overeenkomsten niet snel voor het einde van 2007 willen tekenen.

Als het Parlement de tijdsdruk niet wegneemt en niet bereid is het SAP+- systeem langer te laten bestaan, kan ik het verslag niet steunen.