AA
Detacheringsrichtlijn: eindelijk zet de Commissie een stap in de goede richting

Afgelopen dinsdag kwam Marianne Thyssen haar langverwachte programma voor arbeidsmobiliteit in Europa voorstellen aan het Europese Parlement. Ik was eerst wat sceptisch. Thyssen had ons in november nog persoonlijk gezegd dat het pakket klaar was voor publicatie in december, maar even later werd het uitgesteld nadat Cameron zijn boze brief over de moegelijke Brexit stuurde. Nu, het voorstel voor herziening van de detacheringsrichtlijn is slechts een deeltje van het totale pakket en staat op zich los van de hele Brexit-kwestie. Gedetacheerde werknemers blijven immers onderworpen aan de sociale zekerheid van het land dat hen uitstuurt. Dat Thyssen daar nu mee komt is begrijpelijk, maar het zegt wel veel over de druk die de Britten leggen op de Commissie.
En eigenlijk zijn we als Groenen best wel tevreden met wat in die voorstellen te lezen is. Belangrijk minpuntje is dat de Europese sociale partners, als specialisten ter zake, niet méér betrokken zijn bij het tot stand komen van deze tekst.

Het is één van de groene bekommernissen, dat arbeidsmobiliteit niet enkel als een economisch aanpassingsinstrument zou gebruikt worden, maar dat het ook een verhaal zou zijn van rechten en bescherming van de mobiele werknemer. De Commissie pakt graag uit met het bevorderen van mobiliteit, maar uiteindelijk gaat het slechts om 0,7% van alle werknemers in de Unie.
Tot onze tevredenheid brengt de Commissie het aspect welzijn voor de werknemer dus in het debat, en dat is goed nieuws voor de meer dan twee miljoen werknemers die hiervan gebruik maken.

Minimumloon of verloning

Onder de huidige richtlijn heeft de gedetacheerde werknemer recht op het 'minimumloon' zoals dat geldt in het land waar hij of zij werkt. In wat deze week werd voorgesteld heeft de Commissie het over een 'verloning ', wat duidelijk verder gaat dan loon op zich. De groenen zullen er over waken dat tijdens het wetgevend werk deze verloning de werknemers ook in staat stelt om een waardig leven uit te bouwen in het land van hun tijdelijke tewerkstelling.
Voor ons is het van belang dat een gedetacheerd werknemer niet minder verdient dan hetgene waar hij of zij recht zou op hebben mocht hij of zij niet gedetacheerd zijn. Anders gezegd, de detachering mag geen instrument worden in handen van de werkgevers om de reguliere arbeidsovereenkomsten te vervangen en zo de salarissen in hun bedrijf te drukken.

We zullen ook toezien op het meer concreet en operationeel maken van de nieuwe voorgestelde bepaling over onderaanneming.  Lidstaten zouden dan kunnen beslissen onderaanneming te beperken tot de bedrijven die dezelfde loons- en arbeidsvoorwaarden hanteren als het bedrijf dat het hoofdcontract heeft afgesloten. Ook de rechten van werknemers die zijn tewerkgesteld via uitzendkantoren zouden beter beschermd zijn. Uitbuiting van de betrokken werknemers door malafide werkgevers kan dus niet langer.

Lat komt hoger

Deze wetgeving is voor België wel van belang aangezien wij een van de drie landen zijn met de meeste gedetacheerde werknemers, vooral uit de grensstreken.
Dat het voorstel de algemeen verbindend verklaarde collectieve arbeidsovereenkomsten een ruimere toepassing geeft, is ook goed. Zij zijn de kapstok van ons sociaal model, maar onder de Richtlijn van 1996 is het nog steeds mogelijk hun toepassing te beperken tot gedetacheerden in bepaalde sectoren. De Groenen zoeken nog naar een omzetting van dit principe voor de sociale akkoorden die op bedrijfsniveau zijn afgesloten.

Tot slot, zullen we ervoor zorgen dat de regels rond het naleven van de wetgeving helder en rechtvaardig zijn, maar ook correct worden toegepast, zodat ze werknemers beschermen tegen discriminatie, misbruik en uitbuiting.

De voorgestelde tekst - die wel nog moet passeren langs de ministers van Werk en Sociale Zaken en de Europese parlementsleden - legt de lat alleszins hoger en dat is een zeer goede zaak in deze tijden waar het vaak andersom is. We hopen dat dit onderweg nog verder wordt versterkt en niet wordt afgezwakt of afgedaan als protectionisme. Hieraan toegeven, kan ervoor zorgen dat we nooit tot een betere bescherming van de betrokken werknemers zullen komen. We riskeren bovendien dat er een nieuw conflict rijst tussen de oude lidstaten en degene die pas in 2004, 2007 en 2013 bij de Unie zijn gekomen. En dat moeten we ten alle prijzen vermijden, zeker nu Europa zo verzwakt is.


Bart Staes, Europees Parlementslid Groen

 

GroenDe enige partij die sociaal én milieuvriendelijk is.

www.groen.be

De Groenen/EVAGroenen en Europese Vrije Alliantie in het Europees Parlement.

www.greens-efa.eu

Samen ijveren voor een beter Europa en klimaat?