Vervuilde stofpluizen bedreigen binnenhuismilieu

• 2004-03-24

"Blijkt dat ik mijn huis deel met organotinverbindingen, ftalaten en alkylfenolen", zegt Staes. "Die chemicaliën verstoren mijn hormonaal stelsel en tasten mijn sperma aan, lees ik in het rapport. En dat heb ik liever niet." In het stof in de woning van Staes werden een aantal gevaarlijke chemische stoffen gemeten afkomstig uit plastics, speelgoed en detergenten, in concentraties hoger dan het Europese gemiddelde. "Nochtans heb ik een doorsnee gezin," zegt Staes, "met één vrouw en twee kinderen. Mijn situatie zal dus niet veel verschillen van andere huisgezinnen. Het is duidelijk dat ook het binnenhuismilieu beter moet beschermd worden." "De REACH-richtlijn die door de Europese Commissie werd voorgesteld, is daar het uitgelezen instrument voor," gaat Staes verder. "Met REACH hebben we een systeem in handen om de gevolgen van de chemische stoffen in onze omgeving te kunnen inschatten. En bovendien biedt ze de chemische nijverheid een stimulans om op zoek te gaan naar nieuwe en betere alternatieven voor de giftige stoffen die ze vandaag gebruiken. Dat kan de hele sector aanzwengelen." Uit berekeningen van de Engelse professor David Pearce blijkt dat de hele REACH-richtlijn tegen 2020 280 miljard euro kan uitsparen op de gezondheidsuitgaven. De totale kosten voor de industrie zouden slechts maximaal 5,2 miljard euro bedragen. "Die hele investering heeft een rendement van 5400% op vijftien jaar tijd," zegt Staes. "Daar kan geen andere belegging tegenop. Investeren in het veilige chemiesector biedt dus ongekende voordelen." Het onderzoek van Greenpeace werd uitgevoerd door de onderzoeksinstelling TNO uit Delft. Dat is een onafhankelijke onderzoeksinstelling van 5400 wetenschappers. De stalen werden genomen in het najaar 2003 in het huis van Staes. Hij leeft in een rijwoning in Antwerpen en elke week wordt daar grondig schoongemaakt. Met de REACH-richtlijn wil de Europese Commissie een registratiesysteem op poten zetten voor chemische stoffen. Bedrijven die per jaar meer dan één ton van een bepaalde stof aanmaken of invoeren, moeten die stof registreren bij een centrale databank. Dat zo’n databank meer dan nodig is, blijkt uit het feit dat er voor de meer dan 100.000 chemische stoffen die op de markt zijn haast geen informatie bestaat over invloed op de gezondheid van mens en milieu. REACH legt de bedrijven op om de gevolgen op de volksgezondheid te documenteren, iets wat ze totnogtoe niet moesten doen.